Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 236:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 236:)

δῆλον ὅτι χαίρομεν. ἡδονὴν δὲ ἐπὶ τοῖσ τῶν φίλων κακοῖσ, οὐ φθόνον ἔφαμεν εἶναι τὸν τοῦτ’ ἀπεργαζόμενον; ἀνάγκη. γελῶντασ ἄρα ἡμᾶσ ἐπὶ τοῖσ τῶν φίλων γελοίοισ φησὶν ὁ λόγοσ, κεραννύντασ ἡδονὴν αὖ φθόνῳ, λύπῃ τὴν ἡδονὴν συγκεραννύναι· τὸν γὰρ φθόνον ὡμολογῆσθαι λύπην ψυχῆσ ἡμῖν πάλαι, τὸ δὲ γελᾶν ἡδονήν, ἅμα γίγνεσθαι δὲ τούτω ἐν τούτοισ τοῖσ χρόνοισ. ἀληθῆ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION