Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 225:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 225:)

παντάπασι γὰρ οὐ ῥᾴδιον, ὦ Πρώταρχε, ἐν τούτῳ συννοεῖν τὸ τοιοῦτον ἑκάστοτε πάθοσ. οὔκουν ὥσ γ’ ἐοίκεν ἐμοί. λάβωμέν γε μὴν αὐτὸ τοσούτῳ μᾶλλον ὅσῳ σκοτεινότερόν ἐστιν, ἵνα καὶ ἐν ἄλλοισ ῥᾷον καταμαθεῖν τισ οἱο͂́σ τ’ ᾖ μεῖξιν λύπησ τε καὶ ἡδονῆσ. λέγοισ ἄν. τό τοι νυνδὴ ῥηθὲν ὄνομα φθόνου πότερα λύπην τινὰ ψυχῆσ θήσεισ, ἢ πῶσ; οὕτωσ. ἀλλὰ μὴν ὁ φθονῶν γε ἐπὶ κακοῖσ τοῖσ τῶν πέλασ ἡδόμενοσ ἀναφανήσεται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION