Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 220:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 220:)

περί γε τῶν ἡδονῶν, ὦ Πρώταρχε, τῶν ἐν τοῖσ κοινοῖσ παθήμασιν αὐτοῦ τοῦ σώματοσ τῶν ἐπιπολῆσ τε καὶ ἐντὸσ κερασθέντων· περὶ δέ γ’ ὧν ψυχὴ σώματι τἀναντία συμβάλλεται, λύπην τε ἅμα πρὸσ ἡδονὴν καὶ ἡδονὴν πρὸσ λύπην, ὥστ’ εἰσ μίαν ἀμφότερα κρᾶσιν ἰέναι, ταῦτα ἔμπροσθε μὲν διήλθομεν, ὡσ, ὁπόταν αὖ κενῶται, πληρώσεωσ ἐπιθυμεῖ, καὶ ἐλπίζων μὲν χαίρει, κενούμενοσ δὲ ἀλγεῖ, ταῦτα δὲ τότε μὲν οὐκ ἐμαρτυράμεθα, νῦν δὲ λέγομεν ὡσ ψυχῆσ πρὸσ σῶμα διαφερομένησ ἐν πᾶσι τούτοισ πλήθει ἀμηχάνοισ οὖσι μεῖξισ μία λύπησ τε καὶ ἡδονῆσ συμπίπτει γενομένη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION