Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 202:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 202:)

λυπῶν ταύτασ εἶναι πάσασ ἀποφυγάσ, ἃσ νῦν οἱ περὶ Φίληβον ἡδονὰσ ἐπονομάζουσιν. τούτοισ οὖν ἡμᾶσ πότερα πείθεσθαι συμβουλεύεισ, ἢ πῶσ, ὦ Σώκρατεσ; οὔκ, ἀλλ’ ὥσπερ μάντεσι προσχρῆσθαί τισι, μαντευομένοισ οὐ τέχνῃ ἀλλά τινι δυσχερείᾳ φύσεωσ οὐκ ἀγεννοῦσ λίαν μεμισηκότων τὴν τῆσ ἡδονῆσ δύναμιν καὶ νενομικότων οὐδὲν ὑγιέσ, ὥστε καὶ αὐτὸ τοῦτο αὐτῆσ τὸ ἐπαγωγὸν γοήτευμα, οὐχ ἡδονήν, εἶναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION