Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 196:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 196:)

ὧδ’ ἔσται κάλλιον καὶ ἀνεπιληπτότερον τὸ λεγόμενον. πῶσ; ὡσ αἱ μὲν μεγάλαι μεταβολαὶ λύπασ τε καὶ ἡδονὰσ ποιοῦσιν ἡμῖν, αἱ δ’ αὖ μέτριαί τε καὶ σμικραὶ τὸ παράπαν οὐδέτερα τούτων. ὀρθότερον οὕτωσ ἢ ’κείνωσ, ὦ Σώκρατεσ. οὐκοῦν εἰ ταῦτα οὕτω, πάλιν ὁ νυνδὴ ῥηθεὶσ βίοσ ἂν ἥκοι. ποῖοσ; ὃν ἄλυπόν τε καὶ ἄνευ χαρμονῶν ἔφαμεν εἶναι. ἀληθέστατα λέγεισ. ἐκ δὴ τούτων τιθῶμεν τριττοὺσ ἡμῖν βίουσ, ἕνα μὲν ἡδύν, τὸν δ’ αὖ λυπηρόν, τὸν δ’ ἕνα μηδέτερα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION