Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 185:

γίγνεται τοίνυν, ὁπόταν ᾖ ταῦτα, ἅμα παρακεῖσθαι λύπασ τε καὶ ἡδονάσ, καὶ τούτων αἰσθήσεισ ἅμα παρ’ ἀλλήλασ ἐναντίων οὐσῶν γίγνεσθαι, ὃ καὶ νυνδὴ ἐφάνη. φαίνεται γοῦν. οὐκοῦν καὶ τόδε εἴρηται καὶ συνωμολογημένον ἡμῖν ἔμπροσθε κεῖται; τὸ ποῖον; ὡσ τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον ἄμφω τούτω δέχεσθον, λύπη τε καὶ ἡδονή, καὶ ὅτι τῶν ἀπείρων εἴτην. εἴρηται. τί μήν; τίσ οὖν μηχανὴ ταῦτ’ ὀρθῶσ κρίνεσθαι;