Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 142:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 142:)

ὀρθῶσ λέγεισ. οὗ δὴ χάριν ἅπαντ’ εἴρηται ταῦτ’, ἔστι τόδε. τὸ ποῖον; ἵνα πῃ τὴν ψυχῆσ ἡδονὴν χωρὶσ σώματοσ ὅτι μάλιστα καὶ ἐναργέστατα λάβοιμεν, καὶ ἅμα ἐπιθυμίαν· διὰ γὰρ τούτων πωσ ταῦτα ἀμφότερα ἐοίκεν δηλοῦσθαι. λέγωμεν τοίνυν, ὦ Σώκρατεσ, ἤδη τὸ μετὰ ταῦτα. πολλά γε περὶ γένεσιν ἡδονῆσ καὶ πᾶσαν τὴν μορφὴν αὐτῆσ ἀναγκαῖον, ὡσ ἐοίκε, λέγοντασ σκοπεῖν. καὶ γὰρ νῦν πρότερον ἔτι φαίνεται ληπτέον ἐπιθυμίαν εἶναι τί ποτ’ ἔστι καὶ ποῦ γίγνεται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION