Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 118:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 118:)

ἀλλ’ οὐδαμῶσ τοῦτό γ’ ἂν λόγον ἔχοι. οὐκοῦν εἰ μὴ τοῦτο, μετ’ ἐκείνου τοῦ λόγου ἂν ἑπόμενοι βέλτιον λέγοιμεν ὡσ ἔστιν, ἃ πολλάκισ εἰρήκαμεν, ἄπειρόν τε ἐν τῷ παντὶ πολύ, καὶ πέρασ ἱκανόν, καί τισ ἐπ’ αὐτοῖσ αἰτία οὐ φαύλη, κοσμοῦσά τε καὶ συντάττουσα ἐνιαυτούσ τε καὶ ὡρ́ασ καὶ μῆνασ, σοφία καὶ νοῦσ λεγομένη δικαιότατ’ ἄν. δικαιότατα δῆτα. σοφία μὴν καὶ νοῦσ ἄνευ ψυχῆσ οὐκ ἄν ποτε γενοίσθην. οὐ γὰρ οὖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION