Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 89:

τῆσ τοῦ ἀπείρου λέγεισ; ναί. συμμείγνυ δέ γε εἰσ αὐτὴν τὸ μετὰ ταῦτα τὴν αὖ τοῦ πέρατοσ γένναν. ποίαν; ἣν καὶ νυνδή, δέον ἡμᾶσ καθάπερ τὴν τοῦ ἀπείρου συνηγάγομεν εἰσ ἕν, οὕτω καὶ τὴν τοῦ περατοειδοῦσ συναγαγεῖν, οὐ συνηγάγομεν. ἀλλ’ ἴσωσ καὶ νῦν ταὐτὸν δράσει, <εἰ> τούτων ἀμφοτέρων συναγομένων καταφανὴσ κἀκείνη γενήσεται. ποίαν καὶ πῶσ λέγεισ; τὴν τοῦ ἴσου καὶ διπλασίου, καὶ ὁπόση παύει πρὸσ ἄλληλα τἀναντία διαφόρωσ ἔχοντα, σύμμετρα δὲ καὶ σύμφωνα ἐνθεῖσα ἀριθμὸν ἀπεργάζεται.