Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 68:

τί δ’ ὁ συναμφότεροσ, ὦ Πρώταρχε, ἐξ ἀμφοῖν συμμειχθεὶσ κοινὸσ γενόμενοσ; ἡδονῆσ λέγεισ καὶ νοῦ καὶ φρονήσεωσ; οὕτω καὶ τῶν τοιούτων λέγω ἔγωγε. πᾶσ δήπου τοῦτόν γε αἱρήσεται πρότερον ἢ ’κείνων ὁποτερονοῦν, καὶ πρὸσ τούτοισ γε οὐχ ὁ μέν, ὁ δ’ οὔ. μανθάνομεν οὖν ὅτι νῦν ἡμῖν ἐστι τὸ συμβαῖνον ἐν τοῖσ παροῦσι λόγοισ; πάνυ μὲν οὖν, ὅτι γε τρεῖσ μὲν βίοι προυτέθησαν, τοῖν δυοῖν δ’ οὐδέτεροσ ἱκανὸσ οὐδὲ αἱρετὸσ οὔτε ἀνθρώπων οὔτε ζῴων οὐδενί. μῶν οὖν οὐκ ἤδη τούτων γε πέρι δῆλον ὡσ οὐδέτεροσ αὐτοῖν εἶχε τἀγαθόν;