Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 52:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 52:)

σχεδὸν ἐοίκεν οὕτωσ, ὦ Σώκρατεσ, ἔχειν. ἀλλὰ καλὸν μὲν τὸ σύμπαντα γιγνώσκειν τῷ σώφρονι, δεύτεροσ δ’ εἶναι πλοῦσ δοκεῖ μὴ λανθάνειν αὐτὸν αὑτόν. τί δή μοι τοῦτο εἴρηται τὰ νῦν; ἐγώ σοι φράσω. σὺ τήνδε ἡμῖν τὴν συνουσίαν, ὦ Σώκρατεσ, ἐπέδωκασ πᾶσι καὶ σεαυτὸν πρὸσ τὸ διελέσθαι τί τῶν ἀνθρωπίνων κτημάτων ἄριστον. Φιλήβου γὰρ εἰπόντοσ ἡδονὴν καὶ τέρψιν καὶ χαρὰν καὶ πάνθ’ ὁπόσα τοιαῦτ’ ἐστί, σὺ πρὸσ αὐτὰ ἀντεῖπεσ ὡσ οὐ ταῦτα ἀλλ’ ἐκεῖνά ἐστιν ἃ πολλάκισ ἡμᾶσ αὐτοὺσ ἀναμιμνῄσκομεν ἑκόντεσ, ὀρθῶσ δρῶντεσ, ἵν’ ἐν μνήμῃ παρακείμενα ἑκάτερα βασανίζηται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION