Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 408:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 408:)

ἔγωγε. ἕτερον δέ γέ πού φαμεν τὸ ἕτερον εἶναι ἑτέρου, καὶ τὸ ἄλλο δὴ ἄλλο εἶναι ἄλλου; ναί. καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἄρα, εἰ μέλλει ἄλλα εἶναι, ἔστι τι οὗ ἄλλα ἔσται. ἀνάγκη. τί δὴ οὖν ἂν εἰή; τοῦ μὲν γὰρ ἑνὸσ οὐκ ἔσται ἄλλα, μὴ ὄντοσ γε. οὐ γάρ. ἀλλήλων ἄρα ἐστί· τοῦτο γὰρ αὐτοῖσ ἔτι λείπεται, ἢ μηδενὸσ εἶναι ἄλλοισ. ὀρθῶσ. κατὰ πλήθη ἄρα ἕκαστα ἀλλήλων ἄλλα ἐστί· κατὰ ἓν γὰρ οὐκ ἂν οἱᾶ́ τε εἰή, μὴ ὄντοσ ἑνόσ. ἀλλ’ ἕκαστοσ, ὡσ ἐοίκεν, ὁ ὄγκοσ αὐτῶν ἄπειρόσ ἐστι πλήθει, κἂν τὸ σμικρότατον δοκοῦν εἶναι λάβῃ τισ, ὥσπερ ὄναρ ἐν ὕπνῳ φαίνεται ἐξαίφνησ ἀντὶ ἑνὸσ δόξαντοσ εἶναι πολλὰ καὶ ἀντὶ σμικροτάτου παμμέγεθεσ πρὸσ τὰ κερματιζόμενα ἐξ αὐτοῦ. ὀρθότατα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION