Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 353:

τί δὲ τοῖσ ἄλλοισ προσήκοι ἂν πάσχειν, ἓν εἰ ἔστιν, ἆρα οὐ σκεπτέον; σκεπτέον. λέγωμεν δή, ἓν εἰ ἔστι, τἆλλα τοῦ ἑνὸσ τί χρὴ πεπονθέναι; λέγωμεν. οὐκοῦν ἐπείπερ ἄλλα τοῦ ἑνόσ ἐστιν, οὔτε τὸ ἕν ἐστι τἆλλα· οὐ γὰρ ἂν ἄλλα τοῦ ἑνὸσ ἦν. ὀρθῶσ. οὐδὲ μὴν στέρεταί γε παντάπασι τοῦ ἑνὸσ τἆλλα, ἀλλὰ μετέχει πῃ. πῇ δή;