Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 259:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 259:)

ὣ δ’ ἂν ἄμφω ὀρθῶσ προσαγορεύησθον, ἆρα οἱο͂́ν τε ἄμφω μὲν αὐτὼ εἶναι, δύο δὲ μή; οὐχ οἱο͂́ν τε. ὣ δ’ ἂν δύο ἦτον, ἔστι τισ μηχανὴ μὴ οὐχ ἑκάτερον αὐτοῖν ἓν εἶναι; οὐδεμία. τούτων ἄρα ἐπείπερ σύνδυο ἕκαστα συμβαίνει εἶναι, καὶ ἓν ἂν εἰή ἕκαστον. φαίνεται. εἰ δὲ ἓν ἕκαστον αὐτῶν ἐστι, συντεθέντοσ ἑνὸσ ὁποιουοῦν ᾑτινιοῦν συζυγίᾳ οὐ τρία γίγνεται τὰ πάντα; ναί. τρία δὲ οὐ περιττὰ καὶ δύο ἄρτια; πῶσ δ’ οὔ; τί δέ; δυοῖν ὄντοιν οὐκ ἀνάγκη εἶναι καὶ δίσ, καὶ τριῶν ὄντων τρίσ, εἴπερ ὑπάρχει τῷ τε δύο τὸ δὶσ ἓν καὶ τῷ τρία τὸ τρὶσ ἕν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION