Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 429:

(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 429:)

νόσοι δέ, ὅταν ἐναντίωσ. ὅταν γὰρ τηκομένη σὰρξ ἀνάπαλιν εἰσ τὰσ φλέβασ τὴν τηκεδόνα ἐξιῇ, τότε μετὰ πνεύματοσ αἷμα πολύ τε καὶ παντοδαπὸν ἐν ταῖσ φλεψὶ χρώμασι καὶ πικρότησι ποικιλλόμενον, ἔτι δὲ ὀξείαισ καὶ ἁλμυραῖσ δυνάμεσι, χολὰσ καὶ ἰχῶρασ καὶ φλέγματα παντοῖα ἴσχει· παλιναίρετα γὰρ πάντα γεγονότα καὶ διεφθαρμένα τό τε αἷμα αὐτὸ πρῶτον διόλλυσι, καὶ αὐτὰ οὐδεμίαν τροφὴν ἔτι τῷ σώματι παρέχοντα φέρεται πάντῃ διὰ τῶν φλεβῶν, τάξιν τῶν κατὰ φύσιν οὐκέτ’ ἴσχοντα περιόδων, ἐχθρὰ μὲν αὐτὰ αὑτοῖσ διὰ τὸ μηδεμίαν ἀπόλαυσιν ἑαυτῶν ἔχειν, τῷ συνεστῶτι δὲ τοῦ σώματοσ καὶ μένοντι κατὰ χώραν πολέμια, διολλύντα καὶ τήκοντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION