Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 207:

(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 207:)

μόνον ἐκεῖνο αὖ προσαγορεύειν τῷ τε τοῦτο καὶ τῷ τόδε προσχρωμένουσ ὀνόματι, τὸ δὲ ὁποιονοῦν τι, θερμὸν ἢ λευκὸν ἢ καὶ ὁτιοῦν τῶν ἐναντίων, καὶ πάνθ’ ὅσα ἐκ τούτων, μηδὲν ἐκεῖνο αὖ τούτων καλεῖν. ἔτι δὲ σαφέστερον αὐτοῦ πέρι προθυμητέον αὖθισ εἰπεῖν. εἰ γὰρ πάντα τισ σχήματα πλάσασ ἐκ χρυσοῦ μηδὲν μεταπλάττων παύοιτο ἕκαστα εἰσ ἅπαντα, δεικνύντοσ δή τινοσ αὐτῶν ἓν καὶ ἐρομένου τί ποτ’ ἐστί, μακρῷ πρὸσ ἀλήθειαν ἀσφαλέστατον εἰπεῖν ὅτι χρυσόσ, τὸ δὲ τρίγωνον ὅσα τε ἄλλα σχήματα ἐνεγίγνετο, μηδέποτε λέγειν ταῦτα ὡσ ὄντα, ἅ γε μεταξὺ τιθεμένου μεταπίπτει, ἀλλ’ ἐὰν ἄρα καὶ τὸ τοιοῦτον μετ’ ἀσφαλείασ ἐθέλῃ δέχεσθαί τινοσ, ἀγαπᾶν. ὁ αὐτὸσ δὴ λόγοσ καὶ περὶ τῆσ τὰ πάντα δεχομένησ σώματα φύσεωσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION