Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 167:

(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 167:)

αἷσ δ’ ἂν ἔξωθεν αἰσθήσεισ τινὲσ φερόμεναι καὶ προσπεσοῦσαι συνεπισπάσωνται καὶ τὸ τῆσ ψυχῆσ ἅπαν κύτοσ, τόθ’ αὗται κρατούμεναι κρατεῖν δοκοῦσι. καὶ διὰ δὴ ταῦτα πάντα τὰ παθήματα νῦν κατ’ ἀρχάσ τε ἄνουσ ψυχὴ γίγνεται τὸ πρῶτον, ὅταν εἰσ σῶμα ἐνδεθῇ θνητόν. ὅταν δὲ τὸ τῆσ αὔξησ καὶ τροφῆσ ἔλαττον ἐπίῃ ῥεῦμα, πάλιν δὲ αἱ περίοδοι λαμβανόμεναι γαλήνησ τὴν ἑαυτῶν ὁδὸν ἰώσι καὶ καθιστῶνται μᾶλλον ἐπιόντοσ τοῦ χρόνου, τότε ἤδη πρὸσ τὸ κατὰ φύσιν ἰόντων σχῆμα ἑκάστων τῶν κύκλων αἱ περιφοραὶ κατευθυνόμεναι, τό τε θάτερον καὶ τὸ ταὐτὸν προσαγορεύουσαι κατ’ ὀρθόν, ἔμφρονα τὸν ἔχοντα αὐτὰσ γιγνόμενον ἀποτελοῦσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION