Lucian, Timon, (no name) 11:

οἱο͂ν ἦν τὸ μέγα κεκραγέναι καὶ ὀχληρὸν εἶναι καὶ θρασύν. οὐ τοῖσ δικαιολογοῦσι μόνοισ, ἀλλὰ καί τοῖσ εὐχομένοισ τοῦτο χρήσιμον· ἰδοὺ γέ τοι αὐτίκα μάλα πλούσιοσ ἐκ πενεστάτου καταστήσεται ὁ Τίμων βοήσασ καὶ παρρησιασάμενοσ ἐν τῇ εὐχῇ καὶ ἐπιστρέψασ τὸν Δία· εἰ δὲ σιωπῇ ἔσκαπτεν ἐπικεκυθώσ, ἔτι ἂν ἔσκαπτεν ἀμελούμενοσ. ἀλλ’ ἐγὼ οὐκ ἂν ἀπέλθοιμι, ὦ Ζεῦ, παρ’ αὐτόν. διὰ τί, ὦ ἄριστε Πλοῦτε, καὶ ταῦτα ἐμοῦ κελεύσαντοσ;