Lucian, Vitarum auctio, (no name) 15:

(루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 15:)

βούλει τὸν Ἀθηναῖον ἐκεῖνον, τὸν στωμύλον; πάνυ μὲν οὖν. δεῦρο ἐλθὲ συ. βίον ἀγαθὸν καὶ συνετὸν ἀποκηρύττομεν. τίσ ὠνεῖται τὸν ἱερώτατον; εἰπέ μοι, τί μάλιστα εἰδὼσ τυγχάνεισ; παιδεραστήσ εἰμι καὶ σοφὸσ τὰ ἐρωτικά. πῶσ οὖν ἐγὼ πρίωμαί σε; παιδαγωγοῦ γὰρ ἐδεόμην τῷ παιδὶ καλῷ ὄντι μοι. τίσ δ’ ἂν ἐπιτηδειότεροσ ἐμοῦ γένοιτο συνεῖναι καλῷ; καὶ γὰρ οὐ τῶν σωμάτων ἐραστήσ εἰμι, τὴν ψυχὴν δὲ ἡγοῦμαι καλήν. ἀμέλει κἂν ὑπὸ ταὐτὸν ἱμάτιόν μοι κατακέωνται, ἀκούσει αὐτῶν λεγόντων μηδὲν ὑπ’ ἐμοῦ δεινὸν παθεῖν. ἄπιστα λέγεισ, τὸ παιδεραστὴν ὄντα μὴ πέρα τῆσ ψυχῆσ πολυπραγμονεῖν, καὶ ταῦτα ἐπ’ ἐξουσίασ, ὑπὸ τῷ αὐτῷ ἱματίῳ κατακείμενον.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION