Lucian, Vitarum auctio, (no name) 8:

τὸ πρῶτον, ὦ βέλτιστε, ποδαπὸσ εἶ; παντοδαπόσ. πῶσ λέγεισ; τοῦ κόσμου πολίτην ὁρᾷσ. ζηλοῖσ δὲ δὴ τίνα; τὸν Ἡρακλέα. τί οὖν οὐχὶ καὶ λεοντῆν ἀμπέχῃ; τὸ μὲν γὰρ ξύλον ἐοίκασ αὐτῷ. τουτί μοι λεοντῆ, τὸ τριβώνιον. στρατεύομαι δὲ ὥσπερ ἐκεῖνοσ ἐπὶ τὰσ ἡδονάσ, οὐ κελευστόσ, ἀλλὰ ἑκούσιοσ, ἐκκαθᾶραι τὸν βίον προαιρούμενοσ. εὖ γε τῆσ προαιρέσεωσ. ἀλλά τι μάλιστα εἰδέναι σε φῶμεν; ἤ τίνα τὴν τέχνην ἔχεισ; ἐλευθερωτήσ εἰμι τῶν ἀνθρώπων καὶ ἰατρὸσ τῶν παθῶν· τὸ δὲ ὅλον ἀληθείασ καὶ παρρησίασ προφήτησ εἶναι βούλομαι.