Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 37:

(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 37:)

ἄρξομαι δὲ ἀπὸ τῶν Δανδάμιδοσ πρῴην γενομένων. ὁ γάρ Δάνδαμισ ἐν τῇ πρὸσ Σαυρομάτασ συμπλοκῇ, ἀπαχθέντοσ αἰχμαλώτου Ἀμιζώκου τοῦ φίλου αὐτοῦ ‐ μᾶλλον δὲ πρότερον ὀμοῦμαί σοι τὸν ἡμέτερον ὁρ́κον, ἐπεὶ καὶ τοῦτο ἐν ἀρχῇ διωμολογησάμην οὐ μὰ γάρ τὸν Ἄνεμον καὶ τὸν Ἀκινάκην, οὐδὲν πρὸσ σέ, ὦ Μνήσιππε, ψεῦδοσ ἐρῶ περὶ τῶν φίλων τῶν Σκυθῶν ἐγὼ μὲν οὐ πάνυ σου ὀμνύντοσ ἐδεόμην σὺ δ’ ὅμωσ εὖ ποιῶν οὐδένα θεῶν ^ ἐπωμόσω. τί σὺ λέγεισ ; οὔ σοι δοκοῦσιν ὁ Ἄνεμοσ καὶ ὁ Ἀκινάκησ θεοὶ εἶναι ; οὕτωσ ἄρα ἠγνόησασ ὅτι ἀνθρώποισ μεῖζον οὐδέν ἐστιν ζωῆσ τε καὶ θανάτου ; ὁπόταν τοίνυν τὸν Ἄνεμον καὶ τὸν Ἀκινάκην ὀμνύωμεν, ταῦτα ὀμνύομεν ὡσ τὸν μὲν ἄνεμον ζωῆσ αἴτιον ὄντα, τὸν ἀκινάκην δὲ ὅτι ἀποθνήσκειν ποιεῖ. καὶ μὴν εἰ διά γε τοῦτο, καὶ ἄλλουσ ἂν ἔχοιτε πολλοὺσ θεοὺσ οἱο͂σ ὁ Ἀκινάκησ ἐστί, τὸν Οἰστὸν καὶ τὴν Λόγχην καὶ Κώνειον δὲ καὶ Βρόχον καὶ τὰ τοιαῦτα· ποικίλοσ γὰρ οὗτοσ ὁ θεὸσ ὁ θάνατοσ καὶ ἀπείρουσ τὰσ ἐφ’ ἑαυτὸν παρέχεται ἀγούσασ ὁδούσ. ὁρᾷσ τοῦτο ὡσ ἐριστικὸν ποιεῖσ καὶ δικανικόν, ὑποκρούων μεταξὺ καὶ διαφθείρων μου τὸν λόγον ; ἐγὼ δὲ ἡσυχίαν ἦγον σοῦ λέγοντοσ. ἀλλ’ οὐκ αὖθίσ γε, ὦ Τόξαρι, ποιήσω τοῦτο, πάνυ γὰρ ὀρθῶσ ἐπετίμησασ· ὥστε θαρρῶν τό γε ἐπὶ τούτῳ λέγε, ὡσ μηδὲ παρόντοσ ἐμοῦ τοῖσ λόγοισ, οὕτω σιωπήσομαί σοι.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION