Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 32:

(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 32:)

χρόνῳ δὲ καὶ τοιόνδε τι προσπεσὸν ἔπαυσεν ἐπὶ πλέον αὐτοὺσ δυστυχοῦντασ. εἷσ γὰρ τῶν δεδεμένων, οὐκ οἶδ’ ὅθεν ῥίνησ εὐπορήσασ καὶ συνωμότασ πολλοὺσ τῶν δεσμωτῶν προσλαβών, ἀποπρίει τε τὴν ἅλυσιν ᾗ ἐδέδεντο ἑξῆσ, τῶν κλοιῶν εἰσ αὐτὴν διειρομένων, καὶ ἀπολύει ἅπαντασ· οἱ δὲ ἀποκτείναντεσ εὐμαρῶσ ὀλίγουσ ὄντασ τοὺσ φύλακασ ἐκπηδῶσιν ἀθρόοι. ἐκεῖνοι μὲν οὖν τὸ παραυτίκα ἔνθα ἐδύναντο ἕκαστοσ διασπαρέντεσ ὕστερον συνελήφθησαν οἱ πολλοί ὁ Δημήτριοσ δὲ καὶ ὁ Ἀντίφιλοσ κατὰ χώραν ἔμειναν, καὶ τοῦ Σύρου λαβόμενοι ἤδη ἀπιόντοσ. ἐπεὶ δὲ ἡμέρα ἐγένετο, μαθὼν ὁ τὴν Αἴγυπτον ἐπιτετραμμένοσ τὸ συμβεβηκὸσ ἐπ’ ἐκείνουσ μὲν ἐπεμψεν τοὺσ διωξομένουσ, μεταστειλάμενοσ δὲ τοὺσ ἀμφὶ τὸν Δημήτριον ἀπέλυσε τῶν δεσμῶν, ἐπαινέσασ ὅτι μόνοι οὐκ ἀπέδρασαν. ἀλλ’ οὐκ ἐκεῖνοί γε ἠγάπησαν οὕτωσ ἀφιέμενοι, ἐβόα δὲ ὁ Δημήτριοσ καὶ δεινὰ ἐποίει, ἀδικεῖσθαι σφᾶσ οὐ μικρὰ εἰ δόξουσι κακοῦργοι ὄντεσ ἐλέῳ ἢ ἐπαίνῳ τοῦ μὴ ἀποδρᾶναι ἀφεῖσθαι· καὶ τέλοσ ἠνάγκασαν τὸν δικαστὴν ἀκριβῶσ τὸ πρᾶγμα ἐξετάσαι. ὁ δὲ ἐπεὶ ἔμαθεν οὐδὲν ἀδικοῦντασ, ἐπαινέσασ αὐτούσ, τὸν Δημήτριον δὲ καὶ πάνυ θαυμάσασ, ἀφίησι παραμυθησάμενοσ ἐπὶ τῇ κολάσει ἣν ἠνέσχοντο ἀδίκωσ δεθέντεσ, καὶ ἑκάτερον δωρησάμενοσ παρ’ αὑτοῦ, δραχμαῖσ μὲν μυρίαισ τὸν Ἀντίφιλον, δὶσ τοσαύταισ δὲ τὸν Δημήτριον.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION