Homer, Iliad, Book 17 15:

(호메로스, 일리아스, Book 17 15:)

τὸν δ’ ἄρ’ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κορυθαίολοσ Ἕκτωρ· Γλαῦκε τί ἢ δὲ σὺ τοῖοσ ἐὼν ὑπέροπλον ἐείπεσ; ὢ πόποι ἦ τ’ ἐφάμην σὲ περὶ φρένασ ἔμμεναι ἄλλων τῶν ὅσσοι Λυκίην ἐριβώλακα ναιετάουσι· νῦν δέ σευ ὠνοσάμην πάγχυ φρένασ οἱο͂ν ἐείπεσ, ὅσ τέ με φῂσ Αἰάντα πελώριον οὐχ ὑπομεῖναι. οὔ τοι ἐγὼν ἔρριγα μάχην οὐδὲ κτύπον ἵππων· ἀλλ’ αἰεί τε Διὸσ κρείσσων νόοσ αἰγιόχοιο, ὅσ τε καὶ ἄλκιμον ἄνδρα φοβεῖ καὶ ἀφείλετο νίκην ῥηϊδίωσ, ὁτὲ δ’ αὐτὸσ ἐποτρύνει μαχέσασθαι. ἀλλ’ ἄγε δεῦρο πέπον, παρ’ ἔμ’ ἵστασο καὶ ἴδε ἔργον, ἠὲ πανημέριοσ κακὸσ ἔσσομαι, ὡσ ἀγορεύεισ, ἦ τινα καὶ Δαναῶν ἀλκῆσ μάλα περ μεμαῶτα σχήσω ἀμυνέμεναι περὶ Πατρόκλοιο θανόντοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION