Homer, Iliad, Book 24 59:

(호메로스, 일리아스, Book 24 59:)

ἦ ῥ’, Ἀχιλεὺσ δ’ ἑτάροισιν ἰδὲ δμῳῇσι κέλευσε δέμνι’ ὑπ’ αἰθούσῃ θέμεναι καὶ ῥήγεα καλὰ πορφύρε’ ἐμβαλέειν, στορέσαι τ’ ἐφύπερθε τάπητασ, χλαίνασ τ’ ἐνθέμεναι οὔλασ καθύπερθεν ἕσασθαι. αἳ δ’ ἴσαν ἐκ μεγάροιο δάοσ μετὰ χερσὶν ἔχουσαι, αἶψα δ’ ἄρα στόρεσαν δοιὼ λέχε’ ἐγκονέουσαι. τὸν δ’ ἐπικερτομέων προσέφη πόδασ ὠκὺσ Ἀχιλλεύσ· ἐκτὸσ μὲν δὴ λέξο γέρον φίλε, μή τισ Ἀχαιῶν ἐνθάδ’ ἐπέλθῃσιν βουληφόροσ, οἵ τέ μοι αἰεὶ βουλὰσ βουλεύουσι παρήμενοι, ἣ θέμισ ἐστί· τῶν εἴ τίσ σε ἴδοιτο θοὴν διὰ νύκτα μέλαιναν, αὐτίκ’ ἂν ἐξείποι Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν, καί κεν ἀνάβλησισ λύσιοσ νεκροῖο γένηται. ἀλλ’ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέωσ κατάλεξον, ποσσῆμαρ μέμονασ κτερεϊζέμεν Ἕκτορα δῖον, ὄφρα τέωσ αὐτόσ τε μένω καὶ λαὸν ἐρύκω.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION