Homer, Iliad, Book 24 44:

τὸν δ’ αὖτε προσέειπε διάκτοροσ ἀργεϊφόντησ· πειρᾷ ἐμεῖο γεραιὲ νεωτέρου, οὐδέ με πείσεισ, ὅσ με κέλῃ σέο δῶρα παρὲξ Ἀχιλῆα δέχεσθαι. τὸν μὲν ἐγὼ δείδοικα καὶ αἰδέομαι περὶ κῆρι συλεύειν, μή μοί τι κακὸν μετόπισθε γένηται. σοὶ δ’ ἂν ἐγὼ πομπὸσ καί κε κλυτὸν Ἄργοσ ἱκοίμην, ἐνδυκέωσ ἐν νηὶ̈ θοῇ ἢ πεζὸσ ὁμαρτέων· οὐκ ἄν τίσ τοι πομπὸν ὀνοσσάμενοσ μαχέσαιτο.