Homer, Iliad, Book 24 21:

(호메로스, 일리아스, Book 24 21:)

ἦ καὶ φωριαμῶν ἐπιθήματα κάλ’ ἀνέῳγεν· ἔνθεν δώδεκα μὲν περικαλλέασ ἔξελε πέπλουσ, δώδεκα δ’ ἁπλοί̈δασ χλαίνασ, τόσσουσ δὲ τάπητασ, τόσσα δὲ φάρεα λευκά, τόσουσ δ’ ἐπὶ τοῖσι χιτῶνασ. χρυσοῦ δὲ στήσασ ἔφερεν δέκα πάντα τάλαντα, ἐκ δὲ δύ’ αἴθωνασ τρίποδασ, πίσυρασ δὲ λέβητασ, ἐκ δὲ δέπασ περικαλλέσ, ὅ οἱ Θρῇκεσ πόρον ἄνδρεσ ἐξεσίην ἐλθόντι μέγα κτέρασ· οὐδέ νυ τοῦ περ φείσατ’ ἐνὶ μεγάροισ ὃ γέρων, περὶ δ’ ἤθελε θυμῷ λύσασθαι φίλον υἱόν. ὃ δὲ Τρῶασ μὲν ἅπαντασ αἰθούσησ ἀπέεργεν ἔπεσσ’ αἰσχροῖσιν ἐνίσσων· ἔρρετε λωβητῆρεσ ἐλεγχέεσ· οὔ νυ καὶ ὑμῖν οἴκοι ἔνεστι γόοσ, ὅτι μ’ ἤλθετε κηδήσοντεσ; ἦ ὀνόσασθ’ ὅτι μοι Κρονίδησ Ζεὺσ ἄλγε’ ἔδωκε παῖδ’ ὀλέσαι τὸν ἄριστον; ἀτὰρ γνώσεσθε καὶ ὔμμεσ· ῥηί̈τεροι γὰρ μᾶλλον Ἀχαιοῖσιν δὴ ἔσεσθε κείνου τεθνηῶτοσ ἐναιρέμεν. αὐτὰρ ἔγωγε πρὶν ἀλαπαζομένην τε πόλιν κεραϊζομένην τε ὀφθαλμοῖσιν ἰδεῖν βαίην δόμον Αἴ̈δοσ εἴσω.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION