Homer, Iliad, Book 24 18:

(호메로스, 일리아스, Book 24 18:)

ὣσ φάτο, κώκυσεν δὲ γυνὴ καὶ ἀμείβετο μύθῳ· ὤ μοι πῇ δή τοι φρένεσ οἴχονθ’, ᾗσ τὸ πάροσ περ ἔκλε’ ἐπ’ ἀνθρώπουσ ξείνουσ ἠδ’ οἷσιν ἀνάσσεισ; πῶσ ἐθέλεισ ἐπὶ νῆασ Ἀχαιῶν ἐλθέμεν οἰο͂σ ἀνδρὸσ ἐσ ὀφθαλμοὺσ ὅσ τοι πολέασ τε καὶ ἐσθλοὺσ υἱέασ ἐξενάριξε· σιδήρειόν νύ τοι ἦτορ. εἰ γάρ σ’ αἱρήσει καὶ ἐσόψεται ὀφθαλμοῖσιν ὠμηστὴσ καὶ ἄπιστοσ ἀνὴρ ὅ γε οὔ σ’ ἐλεήσει, οὐδέ τί σ’ αἰδέσεται. νῦν δὲ κλαίωμεν ἄνευθεν ἥμενοι ἐν μεγάρῳ· τῷ δ’ ὥσ ποθι Μοῖρα κραταιὴ γιγνομένῳ ἐπένησε λίνῳ, ὅτε μιν τέκον αὐτή, ἀργίποδασ κύνασ ἆσαι ἑῶν ἀπάνευθε τοκήων ἀνδρὶ πάρα κρατερῷ, τοῦ ἐγὼ μέσον ἧπαρ ἔχοιμι ἐσθέμεναι προσφῦσα· τότ’ ἄντιτα ἔργα γένοιτο παιδὸσ ἐμοῦ, ἐπεὶ οὔ ἑ κακιζόμενόν γε κατέκτα, ἀλλὰ πρὸ Τρώων καὶ Τρωϊάδων βαθυκόλπων ἑσταότ’ οὔτε φόβου μεμνημένον οὔτ’ ἀλεωρῆσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION