Homer, Iliad, Book 23 51:

ὣσ φάτο, μείδησεν δὲ ποδάρκησ δῖοσ Ἀχιλλεὺσ χαίρων Ἀντιλόχῳ, ὅτι οἱ φίλοσ ἠε͂ν ἑταῖροσ· καί μιν ἀμειβόμενοσ ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· Ἀντίλοχ’, εἰ μὲν δή με κελεύεισ οἴκοθεν ἄλλο Εὐμήλῳ ἐπιδοῦναι, ἐγὼ δέ κε καὶ τὸ τελέσσω. δώσω οἱ θώρηκα, τὸν Ἀστεροπαῖον ἀπηύρων χάλκεον, ᾧ πέρι χεῦμα φαεινοῦ κασσιτέροιο ἀμφιδεδίνηται· πολέοσ δέ οἱ ἄξιοσ ἔσται.