Homer, Iliad, Book 22 4:

(호메로스, 일리아스, Book 22 4:)

τὸν δ’ ὃ γέρων Πρίαμοσ πρῶτοσ ἴδεν ὀφθαλμοῖσι παμφαίνονθ’ ὥσ τ’ ἀστέρ’ ἐπεσσύμενον πεδίοιο, ὅσ ῥά τ’ ὀπώρησ εἶσιν, ἀρίζηλοι δέ οἱ αὐγαὶ φαίνονται πολλοῖσι μετ’ ἀστράσι νυκτὸσ ἀμολγῷ, ὅν τε κύν’ Ὠρίωνοσ ἐπίκλησιν καλέουσι. λαμπρότατοσ μὲν ὅ γ’ ἐστί, κακὸν δέ τε σῆμα τέτυκται, καί τε φέρει πολλὸν πυρετὸν δειλοῖσι βροτοῖσιν· ὣσ τοῦ χαλκὸσ ἔλαμπε περὶ στήθεσσι θέοντοσ. ᾤμωξεν δ’ ὃ γέρων, κεφαλὴν δ’ ὅ γε κόψατο χερσὶν ὑψόσ’ ἀνασχόμενοσ, μέγα δ’ οἰμώξασ ἐγεγώνει λισσόμενοσ φίλον υἱόν· ὃ δὲ προπάροιθε πυλάων ἑστήκει ἄμοτον μεμαὼσ Ἀχιλῆϊ μάχεσθαι· τὸν δ’ ὃ γέρων ἐλεεινὰ προσηύδα χεῖρασ ὀρεγνύσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION