Homer, Iliad, Book 21 51:

(호메로스, 일리아스, Book 21 51:)

ἔνθά κεν ὑψίπυλον Τροίην ἕλον υἱε͂σ Ἀχαιῶν, εἰ μὴ Ἀπόλλων Φοῖβοσ Ἀγήνορα δῖον ἀνῆκε φῶτ’ Ἀντήνοροσ υἱὸν ἀμύμονά τε κρατερόν τε. ἐν μέν οἱ κραδίῃ θάρσοσ βάλε, πὰρ δέ οἱ αὐτὸσ ἔστη, ὅπωσ θανάτοιο βαρείασ χεῖρασ ἀλάλκοι φηγῷ κεκλιμένοσ· κεκάλυπτο δ’ ἄρ’ ἠέρι πολλῇ. αὐτὰρ ὅ γ’ ὡσ ἐνόησεν Ἀχιλλῆα πτολίπορθον ἔστη, πολλὰ δέ οἱ κραδίη πόρφυρε μένοντι· ὀχθήσασ δ’ ἄρα εἶπε πρὸσ ὃν μεγαλήτορα θυμόν· ὤ μοι ἐγών· εἰ μέν κεν ὑπὸ κρατεροῦ Ἀχιλῆοσ φεύγω, τῇ περ οἱ ἄλλοι ἀτυζόμενοι κλονέονται, αἱρήσει με καὶ ὧσ, καὶ ἀνάλκιδα δειροτομήσει. εἰ δ’ ἂν ἐγὼ τούτουσ μὲν ὑποκλονέεσθαι ἐάσω Πηλεί̈δῃ Ἀχιλῆϊ, ποσὶν δ’ ἀπὸ τείχεοσ ἄλλῃ φεύγω πρὸσ πεδίον Ἰλήϊον, ὄφρ’ ἂν ἵκωμαι Ἴδησ τε κνημοὺσ κατά τε ῥωπήϊα δύω· ἑσπέριοσ δ’ ἂν ἔπειτα λοεσσάμενοσ ποταμοῖο ἱδρῶ ἀποψυχθεὶσ προτὶ Ἴλιον ἀπονεοίμην· ἀλλὰ τί ἤ μοι ταῦτα φίλοσ διελέξατο θυμόσ; μή μ’ ἀπαειρόμενον πόλιοσ πεδίον δὲ νοήσῃ καί με μεταί̈ξασ μάρψῃ ταχέεσσι πόδεσσιν. οὐκέτ’ ἔπειτ’ ἔσται θάνατον καὶ κῆρασ ἀλύξαι· λίην γὰρ κρατερὸσ περὶ πάντων ἔστ’ ἀνθρώπων. εἰ δέ κέ οἱ προπάροιθε πόλεοσ κατεναντίον ἔλθω· καὶ γάρ θην τούτῳ τρωτὸσ χρὼσ ὀξέϊ χαλκῷ, ἐν δὲ ἰά ψυχή, θνητὸν δέ ἕ φασ’ ἄνθρωποι ἔμμεναι· αὐτάρ οἱ Κρονίδησ Ζεὺσ κῦδοσ ὀπάζει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION