Homer, Iliad, Book 19 20:

(호메로스, 일리아스, Book 19 20:)

ἦ, καὶ ἀπὸ στόμαχον κάπρου τάμε νηλέϊ χαλκῷ. τὸν μὲν Ταλθύβιοσ πολιῆσ ἁλὸσ ἐσ μέγα λαῖτμα ῥῖψ’ ἐπιδινήσασ βόσιν ἰχθύσιν· αὐτὰρ Ἀχιλλεὺσ ἀνστὰσ Ἀργείοισι φιλοπτολέμοισι μετηύδα· Ζεῦ πάτερ ἦ μεγάλασ ἄτασ ἄνδρεσσι διδοῖσθα· οὐκ ἂν δή ποτε θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἐμοῖσιν Ἀτρεί̈δησ ὤρινε διαμπερέσ, οὐδέ κε κούρην ἦγεν ἐμεῦ ἀέκοντοσ ἀμήχανοσ· ἀλλά ποθι Ζεὺσ ἤθελ’ Ἀχαιοῖσιν θάνατον πολέεσσι γενέσθαι. νῦν δ’ ἔρχεσθ’ ἐπὶ δεῖπνον, ἵνα ξυνάγωμεν Ἄρηα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION