Homer, Iliad, Book 17 58:

(호메로스, 일리아스, Book 17 58:)

ἂψ δ’ ἐπὶ Πατρόκλῳ τέτατο κρατερὴ ὑσμίνη ἀργαλέη πολύδακρυσ, ἔγειρε δὲ νεῖκοσ Ἀθήνη οὐρανόθεν καταβᾶσα· προῆκε γὰρ εὐρύοπα Ζεὺσ ὀρνύμεναι Δαναούσ· δὴ γὰρ νόοσ ἐτράπετ’ αὐτοῦ. ἠύ̈τε πορφυρέην ἶριν θνητοῖσι τανύσσῃ Ζεὺσ ἐξ οὐρανόθεν τέρασ ἔμμεναι ἢ πολέμοιο ἢ καὶ χειμῶνοσ δυσθαλπέοσ, ὅσ ῥά τε ἔργων ἀνθρώπουσ ἀνέπαυσεν ἐπὶ χθονί, μῆλα δὲ κήδει, ὣσ ἣ πορφυρέῃ νεφέλῃ πυκάσασα ἓ αὐτὴν δύσετ’ Ἀχαιῶν ἔθνοσ, ἔγειρε δὲ φῶτα ἕκαστον. πρῶτον δ’ Ἀτρέοσ υἱὸν ἐποτρύνουσα προσηύδα ἴφθιμον Μενέλαον· ὃ γάρ ῥά οἱ ἐγγύθεν ἠε͂ν· εἰσαμένη Φοίνικι δέμασ καὶ ἀτειρέα φωνήν· σοὶ μὲν δὴ Μενέλαε κατηφείη καὶ ὄνειδοσ ἔσσεται εἴ κ’ Ἀχιλῆοσ ἀγαυοῦ πιστὸν ἑταῖρον τείχει ὕπο Τρώων ταχέεσ κύνεσ ἑλκήσουσιν. ἀλλ’ ἔχεο κρατερῶσ, ὄτρυνε δὲ λαὸν ἅπαντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION