Homer, Iliad, Book 17 40:

(호메로스, 일리아스, Book 17 40:)

τοῖον Ζεὺσ ἐπὶ Πατρόκλῳ ἀνδρῶν τε καὶ ἵππων ἤματι τῷ ἐτάνυσσε κακὸν πόνον· οὐδ’ ἄρα πώ τι ᾔδεε Πάτροκλον τεθνηότα δῖοσ Ἀχιλλεύσ· πολλὸν γὰρ ῥ’ ἀπάνευθε νεῶν μάρναντο θοάων τείχει ὕπο Τρώων· τό μιν οὔ ποτε ἔλπετο θυμῷ τεθνάμεν, ἀλλὰ ζωὸν ἐνιχριμφθέντα πύλῃσιν ἂψ ἀπονοστήσειν, ἐπεὶ οὐδὲ τὸ ἔλπετο πάμπαν ἐκπέρσειν πτολίεθρον ἄνευ ἕθεν, οὐδὲ σὺν αὐτῷ· πολλάκι γὰρ τό γε μητρὸσ ἐπεύθετο νόσφιν ἀκούων, ἥ οἱ ἀπαγγέλλεσκε Διὸσ μεγάλοιο νόημα. δὴ τότε γ’ οὔ οἱ ἐείπε κακὸν τόσον ὅσσον ἐτύχθη μήτηρ, ὅττί ῥά οἱ πολὺ φίλτατοσ ὤλεθ’ ἑταῖροσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION