Homer, Iliad, Book 16 11:

(호메로스, 일리아스, Book 16 11:)

ὣσ φάτο, Πάτροκλοσ δὲ κορύσσετο νώροπι χαλκῷ. κνημῖδασ μὲν πρῶτα περὶ κνήμῃσιν ἔθηκε καλάσ, ἀργυρέοισιν ἐπισφυρίοισ ἀραρυίασ· δεύτερον αὖ θώρηκα περὶ στήθεσσιν ἔδυνε ποικίλον ἀστερόεντα ποδώκεοσ Αἰακίδαο. ἀμφὶ δ’ ἄρ’ ὤμοισιν βάλετο ξίφοσ ἀργυρόηλον χάλκεον, αὐτὰρ ἔπειτα σάκοσ μέγα τε στιβαρόν τε· κρατὶ δ’ ἐπ’ ἰφθίμῳ κυνέην εὔτυκτον ἔθηκεν ἵππουριν· δεινὸν δὲ λόφοσ καθύπερθεν ἔνευεν. εἵλετο δ’ ἄλκιμα δοῦρε, τά οἱ παλάμηφιν ἀρήρει. ἔγχοσ δ’ οὐχ ἕλετ’ οἰο͂ν ἀμύμονοσ Αἰακίδαο βριθὺ μέγα στιβαρόν· τὸ μὲν οὐ δύνατ’ ἄλλοσ Ἀχαιῶν πάλλειν, ἀλλά μιν οἰο͂σ ἐπίστατο πῆλαι Ἀχιλλεὺσ Πηλιάδα μελίην, τὴν πατρὶ φίλῳ πόρε Χείρων Πηλίου ἐκ κορυφῆσ, φόνον ἔμμεναι ἡρώεσσιν. ἵππουσ δ’ Αὐτομέδοντα θοῶσ ζευγνῦμεν ἄνωγε, τὸν μετ’ Ἀχιλλῆα ῥηξήνορα τῖε μάλιστα, πιστότατοσ δέ οἱ ἔσκε μάχῃ ἔνι μεῖναι ὁμοκλήν. τῷ δὲ καὶ Αὐτομέδων ὕπαγε ζυγὸν ὠκέασ ἵππουσ Ξάνθον καὶ Βαλίον, τὼ ἅμα πνοιῇσι πετέσθην, τοὺσ ἔτεκε Ζεφύρῳ ἀνέμῳ Ἅρπυια Ποδάργη βοσκομένη λειμῶνι παρὰ ῥόον Ὠκεανοῖο. ἐν δὲ παρηορίῃσιν ἀμύμονα Πήδασον ἱεί, τόν ῥά ποτ’ Ηἐτίωνοσ ἑλὼν πόλιν ἤγαγ’ Ἀχιλλεύσ, ὃσ καὶ θνητὸσ ἐὼν ἕπεθ’ ἵπποισ ἀθανάτοισι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION