Homer, Iliad, Book 15 39:

ὣσ οἳ μὲν παρὰ νηυσὶν ἐρητύοντο μένοντεσ, ἀλλήλοισί τε κεκλόμενοι καὶ πᾶσι θεοῖσι χεῖρασ ἀνίσχοντεσ μεγάλ’ εὐχετόωντο ἕκαστοσ· Νέστωρ αὖτε μάλιστα Γερήνιοσ οὖροσ Ἀχαιῶν εὔχετο χεῖρ’ ὀρέγων εἰσ οὐρανὸν ἀστερόεντα· Ζεῦ πάτερ εἴ ποτέ τίσ τοι ἐν Ἄργεί̈ περ πολυπύρῳ ἢ βοὸσ ἢ οἰὸσ κατὰ πίονα μηρία καίων εὔχετο νοστῆσαι, σὺ δ’ ὑπέσχεο καὶ κατένευσασ, τῶν μνῆσαι καὶ ἄμυνον Ὀλύμπιε νηλεὲσ ἦμαρ, μηδ’ οὕτω Τρώεσσιν ἐά δάμνασθαι Ἀχαιούσ.