Homer, Iliad, Book 15 20:

(호메로스, 일리아스, Book 15 20:)

τὴν δ’ αὖτε προσέειπε Ποσειδάων ἐνοσίχθων· Ἶρι θεὰ μάλα τοῦτο ἔποσ κατὰ μοῖραν ἐείπεσ· ἐσθλὸν καὶ τὸ τέτυκται ὅτ’ ἄγγελοσ αἴσιμα εἰδῇ. ἀλλὰ τόδ’ αἰνὸν ἄχοσ κραδίην καὶ θυμὸν ἱκάνει ὁππότ’ ἂν ἰσόμορον καὶ ὁμῇ πεπρωμένον αἴσῃ νεικείειν ἐθέλῃσι χολωτοῖσιν ἐπέεσσιν. ἀλλ’ ἤτοι νῦν μέν κε νεμεσσηθεὶσ ὑποείξω· ἄλλο δέ τοι ἐρέω, καὶ ἀπειλήσω τό γε θυμῷ· αἴ κεν ἄνευ ἐμέθεν καὶ Ἀθηναίησ ἀγελείησ Ἥρησ Ἑρμείω τε καὶ Ἡφαίστοιο ἄνακτοσ Ἰλίου αἰπεινῆσ πεφιδήσεται, οὐδ’ ἐθελήσει ἐκπέρσαι, δοῦναι δὲ μέγα κράτοσ Ἀργείοισιν, ἴστω τοῦθ’ ὅτι νῶϊν ἀνήκεστοσ χόλοσ ἔσται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION