Homer, Iliad, Book 14 52:

(호메로스, 일리아스, Book 14 52:)

ὣσ ἔφατ’, Ἀργείοισι δ’ ἄχοσ γένετ’ εὐξαμένοιο· Πηνέλεῳ δὲ μάλιστα δαί̈φρονι θυμὸν ὄρινεν· ὁρμήθη δ’ Ἀκάμαντοσ· ὃ δ’ οὐχ ὑπέμεινεν ἐρωὴν Πηνελέωο ἄνακτοσ· ὃ δ’ οὔτασεν Ἰλιονῆα υἱὸν Φόρβαντοσ πολυμήλου, τόν ῥα μάλιστα Ἑρμείασ Τρώων ἐφίλει καὶ κτῆσιν ὄπασσε· τῷ δ’ ἄρ’ ὑπὸ μήτηρ μοῦνον τέκεν Ἰλιονῆα. τὸν τόθ’ ὑπ’ ὀφρύοσ οὖτα κατ’ ὀφθαλμοῖο θέμεθλα, ἐκ δ’ ὦσε γλήνην· δόρυ δ’ ὀφθαλμοῖο διὰ πρὸ καὶ διὰ ἰνίου ἦλθεν, ὃ δ’ ἕζετο χεῖρε πετάσσασ ἄμφω· Πηνέλεωσ δὲ ἐρυσσάμενοσ ξίφοσ ὀξὺ αὐχένα μέσσον ἔλασσεν, ἀπήραξεν δὲ χαμᾶζε αὐτῇ σὺν πήληκι κάρη· ἔτι δ’ ὄβριμον ἔγχοσ ἠε͂ν ἐν ὀφθαλμῷ· ὃ δὲ φὴ κώδειαν ἀνασχὼν πέφραδέ τε Τρώεσσι καὶ εὐχόμενοσ ἔποσ ηὔδα· εἰπέμεναί μοι Τρῶεσ ἀγαυοῦ Ἰλιονῆοσ πατρὶ φίλῳ καὶ μητρὶ γοήμεναι ἐν μεγάροισιν· οὐδὲ γὰρ ἣ Προμάχοιο δάμαρ Ἀλεγηνορίδαο ἀνδρὶ φίλῳ ἐλθόντι γανύσσεται, ὁππότε κεν δὴ ἐκ Τροίησ σὺν νηυσὶ νεώμεθα κοῦροι Ἀχαιῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION