Homer, Iliad, Book 14 45:

(호메로스, 일리아스, Book 14 45:)

Αἰάντοσ δὲ πρῶτοσ ἀκόντισε φαίδιμοσ Ἕκτωρ ἔγχει, ἐπεὶ τέτραπτο πρὸσ ἰθύ οἱ, οὐδ’ ἀφάμαρτε, τῇ ῥα δύω τελαμῶνε περὶ στήθεσσι τετάσθην, ἤτοι ὃ μὲν σάκεοσ, ὃ δὲ φασγάνου ἀργυροήλου· τώ οἱ ῥυσάσθην τέρενα χρόα. χώσατο δ’ Ἕκτωρ, ὅττί ῥά οἱ βέλοσ ὠκὺ ἐτώσιον ἔκφυγε χειρόσ, ἂψ δ’ ἑτάρων εἰσ ἔθνοσ ἐχάζετο κῆρ’ ἀλεείνων. τὸν μὲν ἔπειτ’ ἀπιόντα μέγασ Τελαμώνιοσ Αἰάσ χερμαδίῳ, τά ῥα πολλὰ θοάων ἔχματα νηῶν πὰρ ποσὶ μαρναμένων ἐκυλίνδετο, τῶν ἓν ἀείρασ στῆθοσ βεβλήκει ὑπὲρ ἄντυγοσ ἀγχόθι δειρῆσ, στρόμβον δ’ ὣσ ἔσσευε βαλών, περὶ δ’ ἔδραμε πάντῃ. ὡσ δ’ ὅθ’ ὑπὸ πληγῆσ πατρὸσ Διὸσ ἐξερίπῃ δρῦσ πρόρριζοσ, δεινὴ δὲ θεείου γίγνεται ὀδμὴ ἐξ αὐτῆσ, τὸν δ’ οὔ περ ἔχει θράσοσ ὅσ κεν ἴδηται ἐγγὺσ ἐών, χαλεπὸσ δὲ Διὸσ μεγάλοιο κεραυνόσ, ὣσ ἔπεσ’ Ἕκτοροσ ὦκα χαμαὶ μένοσ ἐν κονίῃσι· χειρὸσ δ’ ἔκβαλεν ἔγχοσ, ἐπ’ αὐτῷ δ’ ἀσπὶσ ἑάφθη καὶ κόρυσ, ἀμφὶ δέ οἱ βράχε τεύχεα ποικίλα χαλκῷ. οἳ δὲ μέγα ἰάχοντεσ ἐπέδραμον υἱε͂σ Ἀχαιῶν ἐλπόμενοι ἐρύεσθαι, ἀκόντιζον δὲ θαμειὰσ αἰχμάσ· ἀλλ’ οὔ τισ ἐδυνήσατο ποιμένα λαῶν οὐτάσαι οὐδὲ βαλεῖν· πρὶν γὰρ περίβησαν ἄριστοι Πουλυδάμασ τε καὶ Αἰνείασ καὶ δῖοσ Ἀγήνωρ Σαρπηδών τ’ ἀρχὸσ Λυκίων καὶ Γλαῦκοσ ἀμύμων. τῶν δ’ ἄλλων οὔ τίσ εὑ ἀκήδεσεν, ἀλλὰ πάροιθεν ἀσπίδασ εὐκύκλουσ σχέθον αὐτοῦ. τὸν δ’ ἄρ’ ἑταῖροι χερσὶν ἀείραντεσ φέρον ἐκ πόνου, ὄφρ’ ἵκεθ’ ἵππουσ ὠκέασ, οἵ οἱ ὄπισθε μάχησ ἠδὲ πτολέμοιο ἕστασαν ἡνίοχόν τε καὶ ἁρ́ματα ποικίλ’ ἔχοντεσ· οἳ τόν γε προτὶ ἄστυ φέρον βαρέα στενάχοντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION