Homer, Iliad, Book 13 17:

(호메로스, 일리아스, Book 13 17:)

ὣσ εἰπὼν ὄτρυνε μένοσ καὶ θυμὸν ἑκάστου. Δηί̈φοβοσ δ’ ἐν τοῖσι μέγα φρονέων ἐβεβήκει Πριαμίδησ, πρόσθεν δ’ ἔχεν ἀσπίδα πάντοσ’ ἐί̈σην κοῦφα ποσὶ προβιβὰσ καὶ ὑπασπίδια προποδίζων. Μηριόνησ δ’ αὐτοῖο τιτύσκετο δουρὶ φαεινῷ καὶ βάλεν, οὐδ’ ἀφάμαρτε, κατ’ ἀσπίδα πάντοσ’ ἐί̈σην ταυρείην· τῆσ δ’ οὔ τι διήλασεν, ἀλλὰ πολὺ πρὶν ἐν καυλῷ ἐάγη δολιχὸν δόρυ· Δηί̈φοβοσ δὲ ἀσπίδα ταυρείην σχέθ’ ἀπὸ ἑό, δεῖσε δὲ θυμῷ ἔγχοσ Μηριόναο δαί̈φρονοσ· αὐτὰρ ὅ γ’ ἡρ́ωσ ἂψ ἑτάρων εἰσ ἔθνοσ ἐχάζετο, χώσατο δ’ αἰνῶσ ἀμφότερον, νίκησ τε καὶ ἔγχεοσ ὃ ξυνέαξε. βῆ δ’ ἰέναι παρά τε κλισίασ καὶ νῆασ Ἀχαιῶν οἰσόμενοσ δόρυ μακρόν, ὅ οἱ κλισίηφι λέλειπτο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION