Homer, Iliad, Book 11 69:

(호메로스, 일리아스, Book 11 69:)

τὸν δ’ αὖτ’ Εὐρύπυλοσ βεβλημένοσ ἀντίον ηὔδα· οὐκέτι διογενὲσ Πατρόκλεεσ ἄλκαρ Ἀχαιῶν ἔσσεται, ἀλλ’ ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέονται. οἳ μὲν γὰρ δὴ πάντεσ, ὅσοι πάροσ ἦσαν ἄριστοι, ἐν νηυσὶν κέαται βεβλημένοι οὐτάμενοί τε χερσὶν ὕπο Τρώων· τῶν δὲ σθένοσ ὄρνυται αἰέν. ἀλλ’ ἐμὲ μὲν σὺ σάωσον ἄγων ἐπὶ νῆα μέλαιναν, μηροῦ δ’ ἔκταμ’ ὀϊστόν, ἀπ’ αὐτοῦ δ’ αἷμα κελαινὸν νίζ’ ὕδατι λιαρῷ, ἐπὶ δ’ ἤπια φάρμακα πάσσε ἐσθλά, τά σε προτί φασιν Ἀχιλλῆοσ δεδιδάχθαι, ὃν Χείρων ἐδίδαξε δικαιότατοσ Κενταύρων. ἰητροὶ μὲν γὰρ Ποδαλείριοσ ἠδὲ Μαχάων τὸν μὲν ἐνὶ κλισίῃσιν ὀί̈ομαι ἕλκοσ ἔχοντα χρηί̈ζοντα καὶ αὐτὸν ἀμύμονοσ ἰητῆροσ κεῖσθαι· ὃ δ’ ἐν πεδίῳ Τρώων μένει ὀξὺν Ἄρηα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION