Homer, Iliad, Book 11 56:

(호메로스, 일리아스, Book 11 56:)

τὸν δ’ ὡσ οὖν ἐνόησ’ Εὐαίμονοσ ἀγλαὸσ υἱὸσ Εὐρύπυλοσ πυκινοῖσι βιαζόμενον βελέεσσι, στῆ ῥα παρ’ αὐτὸν ἰών, καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ, καὶ βάλε Φαυσιάδην Ἀπισάονα ποιμένα λαῶν ἧπαρ ὑπὸ πραπίδων, εἶθαρ δ’ ὑπὸ γούνατ’ ἔλυσεν· Εὐρύπυλοσ δ’ ἐπόρουσε καὶ αἴνυτο τεύχε’ ἀπ’ ὤμων. τὸν δ’ ὡσ οὖν ἐνόησεν Ἀλέξανδροσ θεοειδὴσ τεύχε’ ἀπαινύμενον Ἀπισάονοσ, αὐτίκα τόξον ἕλκετ’ ἐπ’ Εὐρυπύλῳ, καί μιν βάλε μηρὸν ὀϊστῷ δεξιόν· ἐκλάσθη δὲ δόναξ, ἐβάρυνε δὲ μηρόν. ἂψ δ’ ἑτάρων εἰσ ἔθνοσ ἐχάζετο κῆρ’ ἀλεείνων, ἠύ̈σεν δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώσ· ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορεσ ἠδὲ μέδοντεσ στῆτ’ ἐλελιχθέντεσ καὶ ἀμύνετε νηλεὲσ ἦμαρ Αἰάνθ’, ὃσ βελέεσσι βιάζεται, οὐδέ ἕ φημι φεύξεσθ’ ἐκ πολέμοιο δυσηχέοσ· ἀλλὰ μάλ’ ἄντην ἵστασθ’ ἀμφ’ Αἰάντα μέγαν Τελαμώνιον υἱόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION