Homer, Iliad, Book 9 37:

(호메로스, 일리아스, Book 9 37:)

τὸν δ’ αὖτε προσέειπε πολύτλασ δῖοσ Ὀδυσσεύσ· ἀνάγκῃ δ’ οὔ τί μιν ἄξει. Ἀτρεί̈δη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον κεῖνόσ γ’ οὐκ ἐθέλει σβέσσαι χόλον, ἀλλ’ ἔτι μᾶλλον πιμπλάνεται μένεοσ, σὲ δ’ ἀναίνεται ἠδὲ σὰ δῶρα. αὐτόν σε φράζεσθαι ἐν Ἀργείοισιν ἄνωγεν ὅππωσ κεν νῆάσ τε σαῷσ καὶ λαὸν Ἀχαιῶν· αὐτὸσ δ’ ἠπείλησεν ἅμ’ ἠοῖ φαινομένηφι νῆασ ἐϋσσέλμουσ ἅλαδ’ ἑλκέμεν ἀμφιελίσσασ. καὶ δ’ ἂν τοῖσ ἄλλοισιν ἔφη παραμυθήσασθαι οἴκαδ’ ἀποπλείειν, ἐπεὶ οὐκέτι δήετε τέκμωρ Ἰλίου αἰπεινῆσ· μάλα γάρ ἑθεν εὐρύοπα Ζεὺσ χεῖρα ἑὴν ὑπερέσχε, τεθαρσήκασι δὲ λαοί. ὣσ ἔφατ’· εἰσὶ καὶ οἵδε τάδ’ εἰπέμεν, οἵ μοι ἕποντο, Αἰάσ καὶ κήρυκε δύω πεπνυμένω ἄμφω. Φοῖνιξ δ’ αὖθ’ ὃ γέρων κατελέξατο, ὡσ γὰρ ἀνώγει, ὄφρά οἱ ἐν νήεσσι φίλην ἐσ πατρίδ’ ἕπηται αὔριον, ἢν ἐθέλῃσιν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION