Homer, Iliad, Book 9 29:

(호메로스, 일리아스, Book 9 29:)

πολλὰ δέ μιν λιτάνευε γέρων ἱππηλάτα Οἰνεὺσ οὐδοῦ ἐπεμβεβαὼσ ὑψηρεφέοσ θαλάμοιο σείων κολλητὰσ σανίδασ γουνούμενοσ υἱόν· πολλὰ δὲ τόν γε κασίγνηται καὶ πότνια μήτηρ ἐλλίσσονθ’· ὃ δὲ μᾶλλον ἀναίνετο· πολλὰ δ’ ἑταῖροι, οἵ οἱ κεδνότατοι καὶ φίλτατοι ἦσαν ἁπάντων· ἀλλ’ οὐδ’ ὧσ τοῦ θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔπειθον, πρίν γ’ ὅτε δὴ θάλαμοσ πύκ’ ἐβάλλετο, τοὶ δ’ ἐπὶ πύργων βαῖνον Κουρῆτεσ καὶ ἐνέπρηθον μέγα ἄστυ. καὶ τότε δὴ Μελέαγρον ἐύ̈ζωνοσ παράκοιτισ λίσσετ’ ὀδυρομένη, καί οἱ κατέλεξεν ἅπαντα κήδε’, ὅσ’ ἀνθρώποισι πέλει τῶν ἄστυ ἁλώῃ· ἄνδρασ μὲν κτείνουσι, πόλιν δέ τε πῦρ ἀμαθύνει, τέκνα δέ τ’ ἄλλοι ἄγουσι βαθυζώνουσ τε γυναῖκασ. τοῦ δ’ ὠρίνετο θυμὸσ ἀκούοντοσ κακὰ ἔργα, βῆ δ’ ἰέναι, χροὶ̈ δ’ ἔντε’ ἐδύσετο παμφανόωντα. ὣσ ὃ μὲν Αἰτωλοῖσιν ἀπήμυνεν κακὸν ἦμαρ εἴξασ ᾧ θυμῷ· τῷ δ’ οὐκέτι δῶρα τέλεσσαν πολλά τε καὶ χαρίεντα, κακὸν δ’ ἤμυνε καὶ αὔτωσ. ἀλλὰ σὺ μή μοι ταῦτα νόει φρεσί, μὴ δέ σε δαίμων ἐνταῦθα τρέψειε φίλοσ· κάκιον δέ κεν εἰή νηυσὶν καιομένῃσιν ἀμυνέμεν· ἀλλ’ ἐπὶ δώρων ἔρχεο· ἶσον γάρ σε θεῷ τίσουσιν Ἀχαιοί. εἰ δέ κ’ ἄτερ δώρων πόλεμον φθισήνορα δύῃσ οὐκέθ’ ὁμῶσ τιμῆσ ἔσεαι πόλεμόν περ ἀλαλκών, τὸν δ’ ἀπαμειβόμενοσ προσέφη πόδασ ὠκὺσ Ἀχιλλεύσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION