Homer, Iliad, Book 9 19:

(호메로스, 일리아스, Book 9 19:)

ταῦτ’ αἰνῶσ δείδοικα κατὰ φρένα, μή οἱ ἀπειλὰσ ἐκτελέσωσι θεοί, ἡμῖν δὲ δὴ αἴσιμον εἰή φθίσθαι ἐνὶ Τροίῃ ἑκὰσ Ἄργεοσ ἱπποβότοιο. ἀλλ’ ἄνα εἰ μέμονάσ γε καὶ ὀψέ περ υἱᾶσ Ἀχαιῶν τειρομένουσ ἐρύεσθαι ὑπὸ Τρώων ὀρυμαγδοῦ. αὐτῷ τοι μετόπισθ’ ἄχοσ ἔσσεται, οὐδέ τι μῆχοσ ῥεχθέντοσ κακοῦ ἔστ’ ἄκοσ εὑρεῖν· ἀλλὰ πολὺ πρὶν φράζευ ὅπωσ Δαναοῖσιν ἀλεξήσεισ κακὸν ἦμαρ. ὦ πέπον ἦ μὲν σοί γε πατὴρ ἐπετέλλετο Πηλεὺσ ἤματι τῷ ὅτε σ’ ἐκ Φθίησ Ἀγαμέμνονι πέμπε· τέκνον ἐμὸν κάρτοσ μὲν Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη δώσουσ’ αἴ κ’ ἐθέλωσι, σὺ δὲ μεγαλήτορα θυμὸν ἴσχειν ἐν στήθεσσι· φιλοφροσύνη γὰρ ἀμείνων· ληγέμεναι δ’ ἔριδοσ κακομηχάνου, ὄφρά σε μᾶλλον τίωσ’ Ἀργείων ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντεσ. ὣσ ἐπέτελλ’ ὃ γέρων, σὺ δὲ λήθεαι· ἀλλ’ ἔτι καὶ νῦν παύε’, ἐά δὲ χόλον θυμαλγέα· σοὶ δ’ Ἀγαμέμνων ἄξια δῶρα δίδωσι μεταλήξαντι χόλοιο. εἰ δὲ σὺ μέν μευ ἄκουσον, ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω ὅσσά τοι ἐν κλισίῃσιν ὑπέσχετο δῶρ’ Ἀγαμέμνων· ἕπτ’ ἀπύρουσ τρίποδασ, δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα, αἴθωνασ δὲ λέβητασ ἐείκοσι, δώδεκα δ’ ἵππουσ πηγοὺσ ἀθλοφόρουσ, οἳ ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο. οὔ κεν ἀλήϊοσ εἰή ἀνὴρ ᾧ τόσσα γένοιτο οὐδέ κεν ἀκτήμων ἐριτίμοιο χρυσοῖο, ὅσσ’ Ἀγαμέμνονοσ ἵπποι ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο. δώσει δ’ ἑπτὰ γυναῖκασ ἀμύμονα ἔργα ἰδυίασ Λεσβίδασ, ἃσ ὅτε Λέσβον ἐϋκτιμένην ἕλεσ αὐτὸσ ἐξέλεθ’, αἳ τότε κάλλει ἐνίκων φῦλα γυναικῶν. τὰσ μέν τοι δώσει, μετὰ δ’ ἔσσεται ἣν τότ’ ἀπηύρα κούρη Βρισῆοσ· ἐπὶ δὲ μέγαν ὁρ́κον ὀμεῖται μή ποτε τῆσ εὐνῆσ ἐπιβήμεναι ἠδὲ μιγῆναι ἣ θέμισ ἐστὶν ἄναξ ἤτ’ ἀνδρῶν ἤτε γυναικῶν. ταῦτα μὲν αὐτίκα πάντα παρέσσεται· εἰ δέ κεν αὖτε ἄστυ μέγα Πριάμοιο θεοὶ δώωσ’ ἀλαπάξαι, νῆα ἅλισ χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ νηήσασθαι εἰσελθών, ὅτε κεν δατεώμεθα ληί̈δ’ Ἀχαιοί, Τρωϊάδασ δὲ γυναῖκασ ἐείκοσιν αὐτὸσ ἑλέσθαι, αἵ κε μετ’ Ἀργείην Ἑλένην κάλλισται ἐώσιν. εἰ δέ κεν Ἄργοσ ἱκοίμεθ’ Ἀχαιϊκὸν οὖθαρ ἀρούρησ γαμβρόσ κέν οἱ ἐοίσ· τίσει δέ σε ἶσον Ὀρέστῃ, ὅσ οἱ τηλύγετοσ τρέφεται θαλίῃ ἔνι πολλῇ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION