Homer, Iliad, Book 9 4:

(호메로스, 일리아스, Book 9 4:)

ὣσ ἔφαθ’, οἳ δ’ ἄρα πάντεσ ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ. δὴν δ’ ἄνεῳ ἦσαν τετιηότεσ υἱε͂σ Ἀχαιῶν· ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε βοὴν ἀγαθὸσ Διομήδησ· Ἀτρεί̈δη σοὶ πρῶτα μαχήσομαι ἀφραδέοντι, ἣ θέμισ ἐστὶν ἄναξ ἀγορῇ· σὺ δὲ μή τι χολωθῇσ. ἀλκὴν μέν μοι πρῶτον ὀνείδισασ ἐν Δαναοῖσι φὰσ ἔμεν ἀπτόλεμον καὶ ἀνάλκιδα· ταῦτα δὲ πάντα ἴσασ’ Ἀργείων ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντεσ. σοὶ δὲ διάνδιχα δῶκε Κρόνου πάϊσ ἀγκυλομήτεω· σκήπτρῳ μέν τοι δῶκε τετιμῆσθαι περὶ πάντων, ἀλκὴν δ’ οὔ τοι δῶκεν, ὅ τε κράτοσ ἐστὶ μέγιστον. δαιμόνι’ οὕτω που μάλα ἔλπεαι υἱᾶσ Ἀχαιῶν ἀπτολέμουσ τ’ ἔμεναι καὶ ἀνάλκιδασ ὡσ ἀγορεύεισ; εἰ δέ τοι αὐτῷ θυμὸσ ἐπέσσυται ὥσ τε νέεσθαι ἔρχεο· πάρ τοι ὁδόσ, νῆεσ δέ τοι ἄγχι θαλάσσησ ἑστᾶσ’, αἵ τοι ἕποντο Μυκήνηθεν μάλα πολλαί. ἀλλ’ ἄλλοι μενέουσι κάρη κομόωντεσ Ἀχαιοὶ εἰσ ὅ κέ περ Τροίην διαπέρσομεν. εἰ δὲ καὶ αὐτοὶ φευγόντων σὺν νηυσὶ φίλην ἐσ πατρίδα γαῖαν· νῶϊ δ’ ἐγὼ Σθένελόσ τε μαχησόμεθ’ εἰσ ὅ κε τέκμωρ Ἰλίου εὑρ́ωμεν· σὺν γὰρ θεῷ εἰλήλουθμεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION