Homer, Iliad, Book 8 38:

(호메로스, 일리아스, Book 8 38:)

τὴν δ’ αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπισ Ἀθήνη· καὶ λίην οὗτόσ γε μένοσ θυμόν τ’ ὀλέσειε χερσὶν ὑπ’ Ἀργείων φθίμενοσ ἐν πατρίδι γαίῃ· ἀλλὰ πατὴρ οὑμὸσ φρεσὶ μαίνεται οὐκ ἀγαθῇσι σχέτλιοσ, αἰὲν ἀλιτρόσ, ἐμῶν μενέων ἀπερωεύσ· οὐδέ τι τῶν μέμνηται, ὅ οἱ μάλα πολλάκισ υἱὸν τειρόμενον σώεσκον ὑπ’ Εὐρυσθῆοσ ἀέθλων. ἤτοι ὃ μὲν κλαίεσκε πρὸσ οὐρανόν, αὐτὰρ ἐμὲ Ζεὺσ τῷ ἐπαλεξήσουσαν ἀπ’ οὐρανόθεν προί̈αλλεν. εἰ γὰρ ἐγὼ τάδε ᾔδε’ ἐνὶ φρεσὶ πευκαλίμῃσιν εὖτέ μιν εἰσ Αἴ̈δαο πυλάρταο προὔπεμψεν ἐξ Ἐρέβευσ ἄξοντα κύνα στυγεροῦ Αἴ̈δαο, οὐκ ἂν ὑπεξέφυγε Στυγὸσ ὕδατοσ αἰπὰ ῥέεθρα. νῦν δ’ ἐμὲ μὲν στυγέει, Θέτιδοσ δ’ ἐξήνυσε βουλάσ, ἥ οἱ γούνατ’ ἔκυσσε καὶ ἔλλαβε χειρὶ γενείου, λισσομένη τιμῆσαι Ἀχιλλῆα πτολίπορθον. ἔσται μὰν ὅτ’ ἂν αὖτε φίλην γλαυκώπιδα εἴπῃ. ἀλλὰ σὰ μὲν νῦν νῶϊν ἐπέντυε μώνυχασ ἵππουσ, ὄφρ’ ἂν ἐγὼ καταδῦσα Διὸσ δόμον αἰγιόχοιο τεύχεσιν ἐσ πόλεμον θωρήξομαι, ὄφρα ἴδωμαι ἢ νῶϊ Πριάμοιο πάϊσ κορυθαίολοσ Ἕκτωρ γηθήσει προφανέντε ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρασ, ἦ τισ καὶ Τρώων κορέει κύνασ ἠδ’ οἰωνοὺσ δημῷ καὶ σάρκεσσι, πεσὼν ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION