Homer, Iliad, Book 6 45:

(호메로스, 일리아스, Book 6 45:)

ὣσ εἰπὼν ἀλόχοιο φίλησ ἐν χερσὶν ἔθηκε παῖδ’ ἑόν· ἣ δ’ ἄρα μιν κηώδεϊ δέξατο κόλπῳ δακρυόεν γελάσασα· πόσισ δ’ ἐλέησε νοήσασ, χειρί τέ μιν κατέρεξεν ἔποσ τ’ ἔφατ’ ἔκ τ’ ὀνόμαζε· δαιμονίη μή μοί τι λίην ἀκαχίζεο θυμῷ· οὐ γάρ τίσ μ’ ὑπὲρ αἶσαν ἀνὴρ Αἴ̈δι προϊάψει· μοῖραν δ’ οὔ τινά φημι πεφυγμένον ἔμμεναι ἀνδρῶν, οὐ κακὸν οὐδὲ μὲν ἐσθλόν, ἐπὴν τὰ πρῶτα γένηται. ἀλλ’ εἰσ οἶκον ἰοῦσα τὰ σ’ αὐτῆσ ἔργα κόμιζε ἱστόν τ’ ἠλακάτην τε, καὶ ἀμφιπόλοισι κέλευε ἔργον ἐποίχεσθαι· πόλεμοσ δ’ ἄνδρεσσι μελήσει πᾶσι, μάλιστα δ’ ἐμοί, τοὶ Ἰλίῳ ἐγγεγάασιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION