Homer, Iliad, Book 6 40:

(호메로스, 일리아스, Book 6 40:)

ἦ ῥα γυνὴ ταμίη, ὃ δ’ ἀπέσσυτο δώματοσ Ἕκτωρ τὴν αὐτὴν ὁδὸν αὖτισ ἐϋκτιμένασ κατ’ ἀγυιάσ. εὖτε πύλασ ἵκανε διερχόμενοσ μέγα ἄστυ Σκαιάσ, τῇ ἄρ’ ἔμελλε διεξίμεναι πεδίον δέ, ἔνθ’ ἄλοχοσ πολύδωροσ ἐναντίη ἦλθε θέουσα Ἀνδρομάχη θυγάτηρ μεγαλήτοροσ Ηἐτίωνοσ Ηἐτίων ὃσ ἔναιεν ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ Θήβῃ Ὑποπλακίῃ Κιλίκεσσ’ ἄνδρεσσιν ἀνάσσων· τοῦ περ δὴ θυγάτηρ ἔχεθ’ Ἕκτορι χαλκοκορυστῇ. ἥ οἱ ἔπειτ’ ἤντησ’, ἅμα δ’ ἀμφίπολοσ κίεν αὐτῇ παῖδ’ ἐπὶ κόλπῳ ἔχουσ’ ἀταλάφρονα νήπιον αὔτωσ Ἑκτορίδην ἀγαπητὸν ἀλίγκιον ἀστέρι καλῷ, τόν ῥ’ Ἕκτωρ καλέεσκε Σκαμάνδριον, αὐτὰρ οἱ ἄλλοι Ἀστυάνακτ’· οἰο͂σ γὰρ ἐρύετο Ἴλιον Ἕκτωρ. ἤτοι ὃ μὲν μείδησεν ἰδὼν ἐσ παῖδα σιωπῇ· Ἀνδρομάχη δέ οἱ ἄγχι παρίστατο δάκρυ χέουσα, ἔν τ’ ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔποσ τ’ ἔφατ’ ἔκ τ’ ὀνόμαζε· δαιμόνιε φθίσει σε τὸ σὸν μένοσ, οὐδ’ ἐλεαίρεισ παῖδά τε νηπίαχον καὶ ἔμ’ ἄμμορον, ἣ τάχα χήρη σεῦ ἔσομαι· τάχα γάρ σε κατακτανέουσιν Ἀχαιοὶ πάντεσ ἐφορμηθέντεσ· ἐμοὶ δέ κε κέρδιον εἰή σεῦ ἀφαμαρτούσῃ χθόνα δύμεναι· οὐ γὰρ ἔτ’ ἄλλη ἔσται θαλπωρὴ ἐπεὶ ἂν σύ γε πότμον ἐπίσπῃσ ἀλλ’ ἄχε’· οὐδέ μοι ἔστι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION