Homer, Iliad, Book 4 46:

(호메로스, 일리아스, Book 4 46:)

οἳ δ’ ὅτε δή ῥ’ ἐσ χῶρον ἕνα ξυνιόντεσ ἵκοντο, σύν ῥ’ ἔβαλον ῥινούσ, σὺν δ’ ἔγχεα καὶ μένε’ ἀνδρῶν χαλκεοθωρήκων· ἀτὰρ ἀσπίδεσ ὀμφαλόεσσαι ἔπληντ’ ἀλλήλῃσι, πολὺσ δ’ ὀρυμαγδὸσ ὀρώρει. ἔνθα δ’ ἅμ’ οἰμωγή τε καὶ εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν ὀλλύντων τε καὶ ὀλλυμένων, ῥέε δ’ αἵματι γαῖα. ὡσ δ’ ὅτε χείμαρροι ποταμοὶ κατ’ ὄρεσφι ῥέοντεσ ἐσ μισγάγκειαν συμβάλλετον ὄβριμον ὕδωρ κρουνῶν ἐκ μεγάλων κοίλησ ἔντοσθε χαράδρησ, τῶν δέ τε τηλόσε δοῦπον ἐν οὔρεσιν ἔκλυε ποιμήν· ὣσ τῶν μισγομένων γένετο ἰαχή τε πόνοσ τε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION