Homer, Iliad, Book 4 13:

(호메로스, 일리아스, Book 4 13:)

οὐδὲ σέθεν Μενέλαε θεοὶ μάκαρεσ λελάθοντο ἀθάνατοι, πρώτη δὲ Διὸσ θυγάτηρ ἀγελείη, ἥ τοι πρόσθε στᾶσα βέλοσ ἐχεπευκὲσ ἄμυνεν. ἣ δὲ τόσον μὲν ἐέργεν ἀπὸ χροὸσ ὡσ ὅτε μήτηρ παιδὸσ ἐέργῃ μυῖαν ὅθ’ ἡδέϊ λέξεται ὕπνῳ, αὐτὴ δ’ αὖτ’ ἴθυνεν ὅθι ζωστῆροσ ὀχῆεσ χρύσειοι σύνεχον καὶ διπλόοσ ἤντετο θώρηξ. ἐν δ’ ἔπεσε ζωστῆρι ἀρηρότι πικρὸσ ὀϊστόσ· διὰ μὲν ἂρ ζωστῆροσ ἐλήλατο δαιδαλέοιο, καὶ διὰ θώρηκοσ πολυδαιδάλου ἠρήρειστο μίτρησ θ’, ἣν ἐφόρει ἔρυμα χροὸσ ἑρ́κοσ ἀκόντων, ἥ οἱ πλεῖστον ἔρυτο· διὰ πρὸ δὲ εἴσατο καὶ τῆσ. ἀκρότατον δ’ ἄρ’ ὀϊστὸσ ἐπέγραψε χρόα φωτόσ· αὐτίκα δ’ ἔρρεεν αἷμα κελαινεφὲσ ἐξ ὠτειλῆσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION